بزرگنمايي:

ایرانیان جهان - «استیون روچ»، اقتصاددان آمریکایی در طی مقاله ای نوشت: جنگ‌های تجاری، جنگ‌های سیاسی هستند. سیاستمداران می‌خواهند شما طور دیگری فکر کنید و تلاش می‌کنند از طریق استدلال‌های اقتصادی، تجاوز تجاری را منطقی جلوه دهند. در ظاهر این استدلال‌ها اغواکننده هستند و به برندگان درگیری‌های تجاری از طریق حل و فصل صفر- مجموع نارضایتی‌های اقتصادی عمیق - وعده غنیمت می‌دهند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
اما در نهایت جنگ‌های تجاری، مسابقه‌ای به سمت پایین و بدون برنده هستند. این درس دهه 1930 و نشانه‌ای نگران‌کننده از آنچه ممکن است در پیش باشد، است.
درگیری رو به افزایش چین و آمریکا، واقعیتی واضح و حیاتی است. از نظر عملی، جنگ تجاری ایالات متحده آمریکا و چین اکنون به «دونالد ترامپ» در مقابل «شی جین پینگ» خلاصه می‌شود. دو رهبر سیاسی به ظاهر سرسخت، درگیر نبردی هستند که با تعهدات ایدئولوژیک به پایگاه‌های سیاسی مربوطه‌شان، تقویت می‌شود.
ترامپ، به اصطلاح معامله‌گر، تلاش می‌کند تا برداشتی معامله‌گرایانه را القا کند که با هرگونه اعتقاد ایدئولوژیکی در تضاد است. با این حال حتی اگر او با چین به توافقی دست یابد، باید آن را بر اساس شرایط پایگاه خود، به عنوان پادزهری برای شوک موسوم به چین و تمام پیامدهای مخرب احتمالی آن به فروش برساند. برای افراط‌گرایان پایگاه ترامپ، هیچ حد وسطی وجود ندارد - هرگونه سازشی چیزی جز تسلیم تلقی نخواهد شد. رویای چینی که حول دو محور تعهد به رفاه و جوان‌سازی شکل گرفته است، به اندازه ارزش های پایگاه ترامپ، لنگر سیاسی برای چین مدرن است
رویای چینی
سیاست‌ها برای شی جین‌پینگ متفاوت است، اما به همان اندازه قانع‌کننده است. قرارداد سیاسی شی با تعهدی جدی که وی در نوامبر 2012 به مردم چین داد، مهر و موم شد. شی جین پینگ روی پله‌های موزه ملی چین، که به طور برجسته‌ای در میدان تیان‌آن‌من در قلب پکن واقع شده است، از نمایشگاه عظیم «راه جوان‌سازی» بیرون آمد و در حضور کمیته دائمی تازه منصوب شده دفتر سیاسی حزب کمونیست چین، برای اولین بار از آنچه که به عنوان رویای چینی شناخته می‌شود، حمایت کرد.
رویای چینی که حول محور تعهدات دوگانه به رفاه و تجدید حیات بنا شده است، به همان اندازه که پیروزی بزرگ علیه چین برای ترامپ اهمیت دارد، برای چین مدرن اهمیت سیاسی دارد. تصادفی نبود که این پیام برای تقویت موضوع اصلی نمایشگاهی که ظهور خارق‌العاده چین پس از یک «قرن تحقیر» را به نمایش می‌گذاشت، تنظیم شده بود. از جنگ‌های تریاک و اشغال خارجی در اواسط قرن نوزدهم گرفته تا انقلاب در دهه 1940 و تأسیس جمهوری خلق چین در سال 1949، بیانیه شی در موزه ملی چین در نوامبر 2012، از تجدید حیاتی سخن می‌گفت که دیگر نمی‌توان از آن گذشت. محاسبات سیاسی چین مدرن از این وعده سرچشمه می‌گیرد.
حتی اگر ما در غرب با اصول و تاکتیک‌های نوسازی چین مخالف باشیم، باید این وعده جدی را جدی بگیریم. در هر صورت، تعهد شی جین پینگ به این قرارداد سیاسی در طول سال‌ها عمیق‌تر شده و موجی از شور و اشتیاق ملی‌گرایانه را برانگیخته است که پیامدهای مهمی برای نقش چین در جهان به طور کلی دارد. شی جین پینگ در سخنرانی خود در اول ژوئیه 2021، به مناسبت صدمین سالگرد تأسیس حزب کمونیست چین، اساساً این قرارداد سیاسی را عملیاتی کرد و هشدار داد که: «ما هرگز به هیچ نیروی خارجی اجازه نخواهیم داد که ما را با قلدری، سرکوب یا مطیع خود کند. داشتن شجاعت برای مبارزه و شجاعت برای پیروزی همان چیزی است که حزب ما را شکست‌ناپذیر کرده است.»
مخاطرات تجاری
بنابراین باید آخرین وعده چین مبنی بر «مبارزه تا انتها» در پاسخ به اقدامات تعرفه‌ای ترامپ در اوایل سال 2025 را تفسیر کنیم: دو دور افزایش 10 درصدی تعرفه به دلیل فنتانیل، یک جریمه «متقابل» 34 درصدی و یک جریمه 50 درصدی دیگر به دلیل اینکه چین جسارت تلافی‌جویی را داشت. و همه اینها بر تعرفه‌های قدیمی حدود 20 درصدی که از افزایش تعرفه‌های اولیه ترامپ در سال‌های 2018-2019 باقی مانده، انباشته شده است. این رقم در مجموع به 124 درصد افزایش تعرفه ایالات متحده علیه چین نسبت به دوره اوباما و ماقبل از آن می رسد.
رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در پلتفرم اجتماعی خود روشن کرد که مطلقاً هیچ گونه تلافی‌جویی در برابر تعرفه‌های متقابل آمریکا تحمل نخواهد شد. ترامپ تلویحاً گفت که عمل متقابل با دهه‌ها سوءاستفاده اقتصادی آمریکا از چینی‌ها به خوبی توجیه می‌شود.
همانطور که قابل پیش‌بینی بود، «اسکات بسنت»، وزیر خزانه‌داری آمریکا با متهم کردن چین به تشدید تنش، به جای پذیرش اینکه ایالات متحده آمریکا ابتدا حمله کرده است، ادعا کرد: « تشدید تنش توسط چین یک اشتباه بزرگ بود.» برای چین، تعرفه‌های متقابل ترامپ کاملاً در چارچوب «قلدری، سرکوب و سلطه» قرار می‌گیرد که شی تقریباً چهار سال پیش در سخنرانی صدمین سالگرد حزب کمونیست چین نسبت به آن هشدار داد. در نهایت، مسئله این نیست که چه کسی درست می‌گوید یا غلط. درگیری از مسیر دو طرز فکر سیاسی بسیار متفاوت ناشی می‌شود.
چین در مواجهه با خشم و عصبانیت‌های تعرفه‌ای ترامپ، خونسرد و آرام باقی می‌ماند
ایالات متحده آمریکا رئیس جمهوری دارد که از روی خشم عمل می‌کند. چین رئیس جمهوری دارد که کمتر از روی احساسات و بیشتر بر اساس اعتقاد به یک نظم استراتژیک عمل می‌کند که به خوبی در یک قرارداد سیاسی نسبتاً شفاف ریشه دارد. ممکن است استراتژی چین را دوست نداشته باشید، اما شکی در مورد پیامدهای آن برای عمل وجود ندارد.
تنش جاری میان پکن و واشنگتن، کج‌خلقی‌های سیاسی احساسی رئیس جمهور دمدمی مزاج ایالات متحده را در مقابل اقدامات بی‌طرفانه‌تر یک رهبر محاسبه‌گر چینی قرار می‌دهد. آنها اغلب می‌گویند که یک قلدر فقط به یک مشت در صورت پاسخ می‌دهد. اگر دونالد ترامپ رجزخوانی خود را ادامه داده و به اعمال تعرفه های بیشتر ادامه دهد، منتظر باشید که چین همچنان به مشت زدن ادامه دهد. همانطور که گفتم، این تنش در واقع مسابقه ای به سمت پایین بوده که هیچ کس نمی‌تواند در آن برنده شود.